Aκόμα ένα βράδυ έδωσα τη μάχη μου.
Κάθισα πίσω από το τραπέζι πολεμίστρα
Ένιωσα το χνώτο του φίλου μου
Ανώφελη ζεστασιά στο κρύο της ψυχή μου.
Βαφτίστηκα ως άλλος Αχιλλέας
στη Στύγα του κρασιού.
Θέλησα και πάλι να ατσαλωθώ.
Αλλά η μοναξιά ανελέητη, μοχθηρή ήρθε δίπλα μου.
Δε λέει να παραδώσει τα όπλα της.
Με τη λόγχη της χαράζει το σκληρό της ψυχής μου.
Δηλώνει παρούσα διεκδικήτρια του Εγώ μου.
Ρίχνω οινόπνευμα στην άσβεστη φωτιά του τσιγάρου μου.
Μάταιες προσπάθειες ενός αποτυχημένου αλχημιστή.
Και σέρνω τα βήματά μου νικημένος.
Μια ανεπαίσθητη γραμμή πατημασιάς στο χώμα
Βαθύ ίχνος της μάταιης προσπάθειάς μου
Στη Ψυχή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου