πότισε το βαμβάκι...οινόπνευμα

Δε προλαβαίνεις να διασχίσεις την πλατεία.

-Πόσα κιλά πήρες το στρέμμα;

-Πόσο τσίπουρο έβγαλες;

Συχνά ο αέρας σκορπά τη μυρωδιά του αλωνισμένου βαμβακιού 

την ώρα που ο ήχος των νωχελικών τζιτζικιών

έδωσε θέση στο βόμβο των δρεπανιφόρων μηχανών.

Και στα χάλκινα καζάνια βράζει το Αγίασμα.

Βασανιστικά σαν άλλο μαρτύριο της σταγόνας

αδημονεί να εξαγνίσει τη ψυχή.

Κόποι μιας χρονιάς επιζητούν τη δικαίωση.

Η προσδοκία αντιμάχεται την απελπισία

η ικανοποίηση την απογοήτευση

η αυτογνωσία τον εγωισμό.

Μετρήσεις της λογικής

στην κλίμακα της ψυχής...